Ούτε η νέα Κ.Α.Π. ούτε η «Δίκαιη Μετάβαση», μπορούν να αντιστρέψουν το δυσμενές επιχειρηματικό τοπίο που δημιούργησε η αδράνεια και η απραξία των κυβερνόντων στην Δυτική Μακεδονία τις τελευταίες δεκαετίες.
Διότι και τα δύο αυτά ευρωπαικά προγράμματα, διέπονται από μια ανελαστική τεχνοκρατική αντίληψη, που δεν έχει καμία σχέση με την σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα και ειδικά με τις ιδιαιτερότητες της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας η οποία βιώνει τα τελευταία χρόνια την βίαιη μετάβαση από το ένα παραγωγικό μοντέλο στο άλλο!
Με αποτέλεσμα την εκτόξευση της ανεργίας σε μη διαχειρίσιμα επίπεδα και την αναγκαστική μετανάστευση μεγάλου μέρους του ενεργού πληθυσμού προς αναζήτηση εργασίας σε τουριστικούς προορισμούς κατά τους θερινούς μήνες.
Πολλοί από τους οποίους εγκαθίστανται μόνιμα εκεί ή επιστρέφουν στην γενέτειρα μόνο ως επισκέπτες!
Για την νέα ΚΑΠ δεν έχουμε να προσθέσουμε και πολλά, αφού «μιλάει» από μόνος του ο πανευρωπαικός ξεσηκωμός των αγροτών, οι οποίοι συνειδητοποίησαν, με καθυστέρηση αρκετών ετών, ότι ήρθε η σειρά τους να υποστούν αυτό που επέβαλαν οι χώρες τους στην Ελλάδα εδώ και μία εικοσαετία:
Δηλαδή τον βίαιο μετασχηματισμό των κοινωνιών τους, από παραγωγικές σε καταναλωτικές κοινωνίες, με φθηνά εισαγόμενα καταναλωτικά αγαθά από τρίτες χώρες, αμφιβόλου ποιότητας και προέλευσης προς όφελος του διεθνούς κεφαλαίου!
‘Οσο για την «Δίκαιη Μετάβαση» στην μεταλιγνιτική και μεταγουνοποιητική εποχή μόνο ως σχήμα λόγου κατ’ ευφημισμό μπορεί να θεωρηθεί, αφού από το 2019 που έχει εξαγγελθεί και ακόμα δεν έχει βρει τον βηματισμό της….
Διότι, όπως προαναφέραμε, οι προυποθέσεις που θέτουν για την ένταξη στα διάφορα χρηματοδοτικά προγράμματα, είναι σχεδόν απαγορευτικές για το σύνολο του επιχειρηματικού κόσμου της περιοχής.
Αλλά και οι διάφορες ενημερωτικές ημερίδες που γίνονται κατά καιρούς από τους ιθύνοντες του προγράμματος, το μόνο που καταφέρνουν, είναι να γεμίζουν τις αίθουσες στην αρχή, καλλιεργώντας φρούδες ελπίδες στους επιχειρηματίες της περιοχής και στην συνέχεια να μιλούν σε… άδεια ακροατήρια!