Εκτιμάται ότι τα οφέλη από μια σωστή λειτουργία ενός Ταμείου Επαγγελματικής Ασφάλισης για τα μέλη του είναι πολλά, πλην όμως προϋπόθεση επιτυχίας αποτελεί η αποδοχή του θεσμού από τους ίδιους τους διαμεσολαβητές.
Το ζήτημα της ίδρυσης Ταμείου Επαγγελματικής Ασφάλισης από τους ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές συζήτησαν χθες οι εκπρόσωποι του κλάδου, σε εκδήλωση που οργάνωσε η Ένωση Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών Ελλάδος (ΕΑΔΕ).
Στα πλαίσια αυτής της εκδήλωσης γνωστοί τεχνοκράτες (Επαμεινώνδας Ατσαβές, Γιώργος Κεντούρης και Κωνσταντίνος Νικολάου) αναφέρθηκαν στα πλεονεκτήματα και τις προκλήσεις του εγχειρήματος, με όλους να συμφωνούν πως τα οφέλη από μια σωστή λειτουργία ενός Ταμείου Επαγγελματικής Ασφάλισης για τα μέλη του είναι πολλά, πλην όμως προϋπόθεση επιτυχίας αποτελεί η αποδοχή του θεσμού από τους ίδιους τους διαμεσολαβητές.
«Θα πρέπει να συμμετάσχουν τουλάχιστον χίλια άτομα» (ο κλάδος αριθμεί σήμερα γύρω στα 12.000 άτομα) ανέφερε ο πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών Γιάννης Χατζηθεοδοσίου, ενώ το σύνολο των τεχνοκρατών τόνισε πως ο μεγάλος αριθμός των μελών είναι απαραίτητος για δύο λόγους:
Πρώτον, επειδή θα πρέπει να καλύπτονται με άνεση τα λειτουργικά έξοδα του Ταμείου. Και δεύτερον, επειδή όταν συγκεντρώνεται μεγάλο ύψος κεφαλαίων προσφέρονται περισσότερες δυνατότητες στους διαχειριστές για εξεύρεση επενδυτικών ευκαιριών και άρα για υψηλότερες αποδόσεις.
Μεταξύ των σημαντικών ζητημάτων που αναφέρθηκαν συγκαταλέγονται:
- Πάνω από το 90% των ελεύθερων επαγγελματικών αναμένεται να πάρει κοινωνική σύνταξη χαμηλότερη των 1.000 ευρώ μηνιαίως, οπότε αναμφίβολα δεν θα μπορέσει να διατηρήσει το επίπεδο της διαβίωσής του, αν δεν έχει προνοήσει για στήριξη από το δεύτερο (ΤΕΑ) και τον τρίτο (προγράμματα ασφαλιστικών εταιρειών) πυλώνα.
- Το ποσό του εφ’ άπαξ που προσφέρουν τα ΤΕΑ προκύπτει από το σύνολο των εισφορών συν τις αποδόσεις του χαρτοφυλακίου, χωρίς ωστόσο να υπάρχει εγγύηση ότι οι αποδόσεις αυτές θα είναι θετικές.
- Οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές δεν είναι σε θέση (ακόμη και αν ήθελαν) να φοροδιαφύγουν, οπότε τα φορολογικά κίνητρα που απολαμβάνουν οι εισφορές στα ΤΕΑ και η είσπραξη του εφ’ άπαξ αποκτούν ακόμη μεγαλύτερη σημασία (με βάση το ισχύον καθεστώς, εκπίπτει από τη φορολογία εισοδήματος το σύνολο των εισφορών, ενώ η είσπραξη του εφ’ άπαξ είναι αφορολόγητη).
- Η επικείμενη φορολογική αλλαγή που αφορά τα ΤΕΑ θα πρέπει να θεωρηθεί ως «εξορθολογισμός» και όχι ως μέσο που θα λειτουργήσει εναντίον του θεσμού. Φαίνεται πως περισσότερο θα επιδιώξει να μην υπάρχει φορολογικό arbitrage σε σύγκριση με τα ομαδικά συνταξιοδοτικά προγράμματα του τρίτου πυλώνα και παράλληλα να αποκλείσει τις ακραίες περιπτώσεις όπου κάποιος θα επιδιώξει απλά να φοροδιαφύγει παρά να κάνει χρήση των πλεονεκτημάτων του θεσμού.
- Όσο πιο μικρή είναι η ηλικία ενός μέλους και γενικότερα για όσο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα είναι ενταγμένος κάποιος σε ένα ΤΕΑ, τόσο μεγαλύτερα οφέλη προβλέπεται να αποκομίσει.
Να σημειωθεί πως το Επαγγελματικό Επιμελητήριο της Αθήνας δεσμεύθηκε να καλύψει το σύνολο των δαπανών που θα απαιτηθούν για τη δημιουργία και κατάθεση στις Αρχές φακέλου για την ίδρυση του συγκεκριμένου ΤΕΑ, εφ’ όσον τελικά ξεκινήσει μια τέτοια διαδικασία.
