Αισθάνομαι θλίψη για την απρόσμενη απώλεια του Παύλου Βυτανιώτη. Ο “Παύλης”, συγγενής και συγχωριανός μου, ήταν μπροστά από την εποχή του στο Βογατσικό.
Αρχές δεκαετίας του’70, τα άγουρα εφηβικά χρόνια, με την αγάπη και αδυναμία που του είχε ο αείμνηστος πατέρας του Νικόλας, ξεχώριζε από τα συνομήλικα αγροτόπαιδα του χωριού. Μοντέρνο ντύσιμο εποχής, μηχανή enduro κ.λ.π.
Ανήσυχο πνεύμα διακρίθηκε στη ζωή του ως δημιουργικός και επιτυχημένος επιχειρηματίας.
Εκφράζω τα θερμά και ειλικρινή μου συλλυπητήρια για τον θάνατό του στην οικογένειά του και ιδιαίτερα στην αγαπημένη του μοναχοκόρη, για την οποία δεν έκρυβε την περηφάνια του, την διακεκριμένη νομικό Ασπασία.
Ζήσης Τζηκαλάγιας
