Αποχαιρετώντας την αγαπημένη μαςΣοφία
Δύσκολο και επώδυνο να αποχαιρετάς έναν άνθρωπο ξεχωριστό , που με την παρουσία, το ταλέντο, την αστείρευτη δύναμη και τη δημιουργικότητά του σημάδεψε με τρόπο μοναδικό την εκπαίδευση και τον πολιτισμό του τόπου μας…
Αγαπημένη μας Σοφία, σε αποχαιρετίσαμε με πόνο ψυχής πριν λίγες μέρες… Η βροχή, μονότονο μουσικό χαλί συνόδευε τη θλίψη μας…
Όλοι όσοι σε γνωρίσαμε, σε ζήσαμε και είχαμε την χαρά να συνεργαστούμε μαζί σου τόσο στο Εσπερινό Λύκειο, όσο και στις σπουδαίες δράσεις, που με αγάπη και ενθουσιασμό οργάνωνες, όλοι όσοι παρακολουθήσαμε βήμα βήμα τη συγγραφική σου πορεία, νιώθουμε – και όσο θα περνάει ο καιρός ακόμα περισσότερο – πιο φτωχή την εκπαιδευτική μας κοινότητα, πιο φτωχή την πόλη μας.
Δεν ήσουν απλά μια ακόμη συνάδερφος, αλλά γινόσουν η φίλη, η συμπαραστάτρια, η ήρεμη δύναμη που παρακινούσε τον καθένα να δίνει τον καλύτερό του εαυτό στο λειτούργημα, που με τόσο σεβασμό προσέγγιζες.
Εκ μέρους όλων των συναδέρφων σου συλλυπούμαστε τον εκλεκτό σύντροφο της ζωής σου Ηλία, την λατρεμένη σας Αγγελική, την σπουδαία μητέρα σου , την κυρία Αλεξάνδρα , τον αγαπημένο αδερφό σου Βασίλη και όλους τους οικείους σου! Η παρουσία σου θα παραμείνει σταθερά κοντά τους και το χαμόγελό σου θα συνεχίσει να τους δίνει ζεστασιά και δύναμη.
Αυτό το γαλήνιο χαμόγελο σου, κοντά σε όλα τα άλλα, θα κρατήσουμε κι εμείς, Σοφία, στην ψυχή μας.
Καλό ταξίδι, αγαπημένη μας φίλη!
