Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) απένειμε το πτυχίο της Αρχιτεκτονικής Σχολής στις αδικοχαμένες Εριέττα Μόλχου και Ελπίδα Χούπα, που έχασαν τη ζωή τους στο πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη.
Οι δύο φοιτήτριες παρέλαβαν τιμητικά τα πτυχία τους, στην ορκωμοσία του τμήματος Αρχιτεκτονικής που τελείται σε βαρύ κλίμα με την απουσία των κοριτσιών. “Σήμερα είναι ημέρα γιορτής για όλα τα παιδιά, για τις προσπάθειες τους και τη μελέτη τους και μαζί γιορτάζουν και τα δικά μας παιδιά ως συμπαρόντα, μέσα από εμάς. Εγώ είμαι πολύ περήφανη μαμά για την Εριέττα μου”, δήλωσε η μητέρα της αδικοχαμένης φοιτήτριας, με τους πτυχιούχους συμφοιτητές της Εριέττας να ξεσπάνε σε δάκρυα.
Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι η 23χρονη Εριέττα, ήταν φοιτήτρια που σπούδαζε Αρχιτεκτονική στο ΑΠΘ. Οι γονείς της ενημέρωσαν τις Αρχές ότι η κοπέλα επέβαινε στο μοιραίο τρένο και πως την τελευταία φορά που επικοινώνησαν μαζί της ήταν το βράδυ της Τρίτης.
Όμως, δεν ταυτοποιήθηκε με τις σορούς και τα ανθρώπινα μέλη που εντοπίστηκαν στο σημείο της τραγωδίας.Η Εριέττα δεν βρέθηκε ούτε στις λίστες των νεκρών, ούτε στις λίστες των τραυματιών, μα ούτε και και στις αταυτοποίητες σορούς.
Να σημειώσουμε ότι εκ μέρους της έτερης φοιτήτριας Αρχιτεκτονικής, της 28χρονης Ελπίδας Χούπα, παρέλαβαν το πτυχίο τα δυο αδέλφια της, ο Σεραφείμ και ο Κωνσταντίνος, αγκαλιασμένοι με τους γονείς της Εριέττας.
Να τονισθεί ότι ο πατέρας της Ελπίδας Χούπα δεν θέλησε να πάει στην απονομή του πτυχίου της αδικοχαμένης κόρης του. Με συγκίνηση, λυγμούς και φωνή τρεμάμενη, “πνιγμένος”από μνήμες, θλίψη και πίκρα για τον εξαιρετικά πρόωρο χαμό της 28χρονης κόρης του στο σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών, ο Χρήστος Χούπας, πατέρας της Ελπίδας, μίλησε στην εκπομπή “Το Πρωινό” του ΑΝΤ1.
Σχετικά με το πτυχίο της κόρης του, που απονέμεται τιμητικά από το ΑΠΘ, ο χαροκαμένος πατέρας είπε “Δεν αντέχω να πάω να το πάρω. Είπαμε με την μητέρα της εμείς να μην πάμε, αλλά να πάνε τα παιδιά μας, είναι πιο εύκολο νομίζω για τις νεαρές ηλικίες. Το συζητήσαμε με τα παιδιά και θα πάνε με τους φίλους τους και τα ανίψια μας. Θα της δώσουν τιμητικά το πτυχίο της, γιατί του χρόνου θα το έπαιρνε κανονικά. Θα ήθελα να πάω να το πάρω, αλλά δεν μπορώ, γιατί για μένα αυτό είναι τρεις φορές κηδεία, γιατί τώρα ξέρω τι γίνεται. Γιατί στην κηδεία ήταν ή έκπληξη, έλεγες “μήπως δεν συμβαίνει σε μένα;””.