Το γνωστό καφέ στην πλατεία Παγκρατίου ξεκίνησε το 1964 ως ζαχαροπλαστείο. Ο Λέντζος πειραματίστηκε με διαφορετικές δόσεις καφέ και κατέληξε στη φόρμουλα που θα έκανε το καφέ του θρύλο. Το μυστικό της παραμένει ακόμη και σήμερα… επτασφράγιστο μυστικό.
Αυτό ήταν το «Λέντζος», ένα όνομα που έγινε συνώνυμο του καλύτερου και του δημοφιλέστερου φραπέ στην Ελλάδα. Το μυστικό της ακαταμάχητης γοητείας του συμπυκνώθηκε σε μια γενναία δόση καφέ και ζάχαρης, που αναμειγνύονται δυνατά σε ένα μεγάλο γυάλινο μπλέντερ.. Αυτή η τεχνική, απλή αλλά αποτελεσματική, ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος της πλούσιας και κρεμώδους υφής του φραπέ.
Ο Χρήστος Λέντζος έγινε πιο διάσημος και από τον εφευρέτη του εθνικού ροφήματος, Δημήτρη Βακόνδιο, που το δημιούργησε για πρώτη φορά το 1957.
Παρά τις φήμες, δεν υπήρχαν μυστικά συστατικά. Η μαγεία βρισκόταν στην άφθονη χρήση καφέ και ζάχαρης και στη σχολαστική διαδικασία ανάμειξης. Κάθε καφές έβγαινε γλυκός από το μπλέντερ και για όσους προτιμούσαν μια πιο ήπια γεύση, ο Λέντζος πρόσθετε μια επιπλέον κουταλιά καφέ από πάνω, γνωστή ως «καπάκι», για να μειώσει τη γλυκύτητα.
Τον Φεβρουάριο του 2013, το εμβληματικό καφέ έκλεισε τις πόρτες του, σηματοδοτώντας το τέλος μιας εποχής. Ωστόσο, η κληρονομιά του Λέντζου ζει, όχι μόνο στις αναμνήσεις των θαμώνων του, αλλά και σε ένα τραγούδι. Το 1982, ένα τραγούδι του Μάνου Ρασούλη και του Χρήστου Νικολόπουλου, που τραγούδησε ο Δημήτρης Κοντογιάννης.
Οι φαν του παραδοσιακού ροφήματος αποθεώνουν τον δημιουργό του στο Χ
