Η ανεδαφική αντίληψη που προωθούν ορισμένοι κύκλοι, ότι στον παρόντα χρόνο υπάρχει μόνο “μεταλιγνιτική εποχή” και ουχί “μεταγουνοποιητική εποχή”, δεν είναι μόνο εγωϊστικά υπερφίαλη για τον κλάδο της γούνας, αλλά και καταστροφικά ανεύθυνη για το μεγαλύτερο τμήμα της τοπικής κοινωνίας.
Όταν άλλοι νομοί δίπλα μας, προετοιμάζονται εντατικά για την μετα- κορωνοϊό εποχή, με εναλλακτικές προτάσεις αναπτυξιακής προοπτικής, εμείς επαναπαυόμαστε σε μια εικονική πραγματικότητα, που έρχεται από ένα μακρινό παρελθόν και μας οδηγεί σ΄ ένα αβέβαιο μέλλον!
Μόνο εθελοτυφλούντες ή κατευθυνόμενοι δεν βλέπουν αυτό που δημόσια παραδέχθηκε ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γούνας κ. Δημήτρης Κοσμίδης όταν είπε ότι: “ο κορωνοϊός έβαλε ταφόπλακα στην γούνα”!
Και αντί να επαναπροσδιορίσουμε την θέση μας στο νέο κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον που ανατέλει, βάζοντας στόχους και σχέδια για την επόμενη μέρα, περιμένουμε τους άλλους να έρθουν για να μας σώσουν…
Όταν οι γείτονες ποντάρουν στην “μεταλιγντική” εποχή, για να διεκδικήσουν επενδύσεις για το μέλλον, η Καστοριά βυθίζεται στο σπιράλ της αποεπένδυσης, μην τυχόν και θιγεί το “brand name” της γούνας!
Μετά από δέκα χρόνια οικονομικής κρίσης, παραμένει στάσιμη σε όλους τους τομείς, επειδή οι ιθύνοντες των αποφάσεων, δεν τόλμησαν να πουν την αλήθεια και να απαιτήσουν άμεσες παρεμβάσεις από το επίσημο κράτος.
Από τον φόβο μήπως θολώσει η εικόνα της επίπλαστης ευμάρειας, που προσφέρει η γούνα στην Καστοριά και υποτιμηθεί η αξία του τοπικού προϊόντος στις διεθνείς αγορές.
Όπως έγινε πρόσφατα με την κρίση του κορωνοϊού που η Καστοριά είχε την ατυχία να βιώσει πρώτη σ΄ όλη την χώρα. Αλλά οι αρμόδιοι απέφυγαν να δώσουν από την πρώτη στιγμή τις πραγματικές διαστάσεις της πανδημίας, από τον φόβο μήπως η Αθήνα την συνδέσει με τους γουναράδες του Μιλάνου και έχουμε άλλα προβλήματα….
Με αποτέλεσμα να χαθεί πολύτιμος χρόνος και να οδηγηθούμε στην κατάσταση που όλοι βιώσαμε αργότερα!
Και όταν η Καστοριά άρχισε να φωνάζει σαν τον τσοπάνη του μύθου “λύκος – λύκος”, κανείς δνε την πίστεψε από τους “κάτω”. Γι΄ αυτό, αντί να κινητοποιηθεί ο μηχανισμός του ΕΟΔΥ, και της Πολιτικής Προστασίας, όπως έγινε λίγο αργότερα σε άλλες πόλεις, έστειλαν μόνο ένα μικρό κλιμάκιο, για μια επιτόπια έρευνα του ζητήματος!
Αλλά αντί αυτό να μας συναιτίσει και να μας προβληματίσει, όπως θα έκανε κάθε εχέφρων άνθρωπος, κάποιοι σήκωσαν το λάβαρο της επανάστασης (εναντίον ποίου;) και δίνουν… ραντεβού στα γουναράδικα “όχι όμως μεταφορικά αλλά κυριολεκτικά” όπως λένε χαρακτηριστικά.
Και το ερώτημα που βγαίνει αβίαστα: ποια γουναράδικα; Μήπως αυτά που έσπευσαν να ενταχθούν στους αντίστοιχους ΚΑΔ για να πάρουν τα 800 ευρώ;
Ή μήπως αυτά που περιμένουν τους “στρατηγικούς σχεδιασμούς” της πρώην βουλευτού Μαρίας Αντωνίου, για να πάρουν θέση μάχης…;
Δημήτρης Ιατρίδης
