Έντεκα χρόνια μας χωρίζουν από την ημέρα εκείνη που ο λαός της Καστοριάς ξεσηκώθηκε για να διαδηλώσει κατά της αύξησης της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης.
Ήταν η πρώϊμη περίοδος των μνημονίων, όταν η τότε (και πάλι) κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αποφάσισε με πρόσχημα την πάταξη της φοροδιαφυγής, να αυξήσει τον φόρο κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης.
ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΗΣ “ΚΑΣΤΟΡΙΑΝΗΣ ΕΣΤΙΑΣ” ΕΚΕΙΝΗΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ
Το συλλαλητήριο πραγματοποιήθηκε μπροστά στο κτίριο της Περιφερειακής Ενότητας Καστοριάς, με την παρουσία του αντιπεριφερειάρχη Δ. Σαββόπουλου ο οποίος παρέλαβε έναν ογκώδη φάκελο, από την Επιτροπή Πολιτών, που περιείχε 14.000 υπογραφές πολιτών, που εξέφραζαν την αντίθεσή τους, προς την αύξηση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης.
Στην συνέχεια ακούστηκαν μηνύματα συμπαράστασης από τους τρεις δημάρχους της περιοχής και ακολούθησε πορεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης, με προπομπούς τα μέλη της επιτροπής, που κρατούσαν πανώ με συνθήματα κατά της οικονομικής πολιτικής, που εφαρμόζει η κυβέρνηση.
Ανάμεσα στους διαδηλωτές υπήρχαν και ορισμένοι, όπως ο πρώην βουλευτής Ζ. Τζηκαλάγιας, ο οποίος ενώ ψήφισε στην Βουλή την εξίσωση του πετρελαίου θέρμανσης, συμμετείχε στην διαδήλωση μαζί με τον λαό που τον ψήφισε, για να μην ψηφίσει το μνημόνιο…
Αλλά και η παρουσία του πρώην νομάρχη Κ. Λιάντση, κρίνεται αρκούντως προσχηματική, αφού άλλα επρέσβευε όταν ήταν στην εξουσία και άλλα τώρα κελεύει από την θέση του απλού δημότη!
Γενικά αυτού του είδους τα συλλαλητήρια και τα συνακόλουθα ψηφίσματα, που εκδίδουν οι φορείς, για να ποποιηθούν τις ευθύνες, αποδείχθηκαν ατελέσφορα επί της ουσίας και πραπλανητικά για το λαό, αφού λειτουργούν και ως “αμορτισέρ” που απορροφούν τους κραδασμούς της τοπικής κοινωνίας.
