Δεν είναι ό,τι καλύτερο, για την δημόσια εικόνα ενός πολιτικού ή αυτοδιοικητικού προσώπου, η συσσώρευση τόσου πλούτου, στο ατομικό ή οικογενειακό του περιουσιολόγιο, με ιδιαίτερη προτίμηση στην αγορά ακινήτων και μάλιστα σε περίοδο μνημονίων!
Διότι το να εξασφαλίσει κάποιος “κεραμίδι” για τον ίδιο και τα παιδιά του και θεμιτό και δικαιωματικό είναι.
Το να εμφανίζει όμως στο “πόθεν” έσχες” πάνω από 30 ακίνητα και μάλιστα σε πόλεις όπου ανθεί το επιχειρηματικό Real Estate, ενώ παράλληλα παροτρύνει τους άλλους να στηρίξουν την τοπική αγορά ακινήτων, για να “κρατήσουμε τον κόσμο στην περιοχή’ μας” έ! αυτό πια ξεφεύγει από τα πλαίσια του καθωσπρεπισμού και φτάνει στα όρια της πολιτικής υποκρισίας!
Όπως εκείνος ο ευρωβουλευτής, που όταν ερχόταν παλιά στην Καστοριά, ζητούσε με ύφος… φουκαρά από τα μέλη του κόμματος να του κεράσουν τον καφε… και τώρα δεν προλαβαίνει να αγοράζει διαμερίσματα σε Αθήνα και Βρυξέλλες!
