Είναι γνωστό βέβαια ότι στην απεραντοσύνη του διαδικτύου κυκλοφορούν κάθε καρυδιάς, καρύδια…
Εκτός από τα αληθινά προφίλ, υπάρχουν κι ένα σωρό… ψεύτικα!
Υπάρχουν άνθρωποι με φιολοδοξίες, που δεν αντέχουν την αφάνεια και θέλουν να βρίσκονται με κάθε τρόπο στην επικαιρότητα.
Όπως υπάρχουν και άνθρωποι που θέλουν να έχουν άποψη επί παντός επιστητού, αλλά δεν έχουν το ηθικό ανάστημα να αναλάβουν με την υπογραφή τους την ευθύνη της γνώμης τους.
Αυτό, ως ένα βαθμό, μπορεί να είναι ανεκτό έως αδιάφορο… Εκείνο όμως που προκαλεί και εξοργίζει πολύ κόσμο, είναι η “βιομηχανία” παραγωγής τέτοιων ψεύτικων προφίλ, που έχει στηθεί τελευταία σε τοπικό επίπεδο, τα οποία με στοχευμένες παρεμβάσεις τους σε επώνυμα δημοσιεύματα, επιχειρούν να τα αποδομήσουν, με τρόπο προσβλητικό και συκοφαντικό, αποκαλύπτοντας, έτσι και την “ταυτότητά” τους!
Διότι δεν μπορεί, όταν η επίθεση αυτών των “μασκοφόρων” γίνεται εναντίον δημοσιευμάτων, που κατακρίνουν το κλάδεμα των πλατανιών της παραλίας, να προέρχεται από τον… Δήμο Φλώρινας παραδείγματος χάριν…
Ούτε όταν κάποιος σχολιάζει τις παλινωδίες των τοπικών στην διαχείριση του covid 19, να δέχεται διαδικτυακά πυρά από τα Γρεβενά… όπου δεν σημειώθηκε κανένα κρούσμα!
Το κωμικοτραγικό της υπόθεσης είναι ότι τα ψεύτικα προφίλ, εκτός από την ανωνυμία τους, επιλέγουν και την… μετονομασία τους σε τακτά χρονικά διαστήματα, επειδή προφανώς δεν εμπιστεύονται ούτε τον εαυτό τους…
Έτσι από τους Ζοοριάδη, και Μπαϊρακτζή, περάσαμε στους Γιάννη Παναγιωτίδη και Χρήστο Χρηστίδη, καθότι τα δύο πρώτα “βγάζουν μάτι” ότι είναι ψευδώνυμα, ενώ τα δεύτερα μπορεί από κάποιους ευκολόπιστους να θεωρηθούν και ως υπαρκτά…
Όπως και να έχει το πράγμα, αυτή η κωμωδία δεν πρόκειται να πάει μακριά… Και μπορεί να εξελιχθεί σε “τραγωδία των τρολς” γι΄ αυτούς που τα ανέχονται αν δεν τα κατευθύνουν κιόλας!
