Εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα έχει απασχολήσει το Δημοτικό Συμβούλιο Καστοριάς, αν και όχι ως κανονικό θέμα ημερήσιας διάταξης αλλά κυρίως από
ερωτήσεις προ ημερήσιας διάταξης. Έχουν τεθεί όμως τα ζητήματα της εξυγίανσης της Μακεδονίας ΑΕ. Φαίνεται ότι έχει χρέη που προσεγγίζουν το 1εκ.€. Τα χρέη αυτά θα τα πληρώσουν οι Δημότες της Καστοριάς.
Σε αυτό το σημείο είναι σκόπιμο να αναφέρουμε ότι η Λαϊκή Συσπείρωση είναι αντίθετη με την λειτουργία των δημοτικών επιχειρήσεων. Οι Δήμοι δεν θα έπρεπε να είναι επιχειρήσεις που “πουλάνε υπηρεσίες” ή να αντιμετωπίζουν τους δημότες με όρους αγοράς και κερδών, είτε μόνοι τους είτε σε συμπράξεις με επιχειρηματικούς ομίλους που έχουν τα κέρδη τους διασφαλισμένα (πχ διαχείριση απορριμμάτων ΔΙΑΔΥΜΑ) που πληρώνουν πανάκριβα οι εργαζόμενοι της περιοχής.
Η «Λαϊκή Συσπείρωση» προτείνει να περάσουν οι Δημοτικές Επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοί της στον Δήμο και να λειτουργούν στα πλαίσια και με την ευθύνη και τον έλεγχο του Δημοτικού Συμβουλίου. Σε κάθε περίπτωση να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας των εργαζομένων της Δημοτικής Επιχείρησης.
Ο ρόλος των δήμων είναι να διασφαλίζουν τους όρους δημόσιας υγιεινής, την καθημερινότητα του πολίτη, την ύδρευση, την αποχέτευση κ.λ.π μέσα από τις υπηρεσίες τους με αποκλειστική χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, μέσα από υπηρεσίες επαρκώς στελεχωμένες με εργαζόμενους με μόνιμη και σταθερή δουλειά.
Ερχόμαστε λοιπόν τώρα και από ότι φαίνεται στο τραπέζι πέφτουν 2 προτάσεις. Η μία είναι του κυρίου Κορεντσίδη που προτείνει την εκμίσθωση του λατομείου σε ιδιώτες μέσα από διαγωνισμό, ζητώντας για το δήμο μία αποζημίωση της τάξης των 100.000€/χρόνο. Αν ο διαγωνισμός αποβεί γόνιμος, θεωρεί ότι σε λίγα χρόνια θα μπορέσει να ξεχρεώσει τη Δημοτική Επιχείρηση ΜΑΝΕΔΝΟΣ Α.Ε. ή τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος των χρεών. Εδώ βέβαια πρέπει να πούμε ότι όποιος ιδιώτης χτυπήσει το λατομείο μέσα από τη διαδικασία του διαγωνισμού και λειτουργήσει στο μαξίμουμ τις δυνατότητες του λατομείου, θα μπορεί να βγάζει ένα ποσό κατά προσέγγιση της τάξης του 1εκ.€/χρόνο. Πλούτος που ανήκει στο λαό, στους πολίτες και με αυτό τον τρόπο ιδιοποιείται και πηγαίνει στην τσέπη των ιδιωτών, χωρίς στην ουσία ο κόσμος να έχει κάποιο όφελος από αυτό.
Η δεύτερη πρόταση είναι της κυρίας Σπύρου και από ότι φαίνεται και του κυρίου Μόσχου και του κυρίου Ταμήλια. Η σκέψη είναι να παραμείνει στα πλαίσια του Δήμου Καστοριάς το λατομείο. Να προσπαθήσει ο δήμος να το λειτουργήσει και να έχει θεωρητικά κάποια οφέλη. Τα οποία όμως ακόμα κι αν υπάρξουν, προσπερνώντας όλες τις δυσκολίες που θα βρει μπροστά της η προσπάθεια αυτή, το πολύ-πολύ να αποσβέσουν χρέη που έχει η ΜΑΚΕΔΝΟΣ ΑΕ ή και ο ίδιος ο Δήμος. Σε έναν Δήμο Καστοριάς, χρεωμένο (όπως και αρκετοί Δήμοι στην Ελλάδα), απόρροια της ισχνής κρατικής χρηματοδότησης προς την τοπική διοίκηση. Κατά τη γνώμη μας λοιπόν ούτε και αυτή η πρόταση θα μπορέσει ουσιαστικά να βοηθήσει με οποιονδήποτε τρόπο τους πολίτες της Καστοριάς.
2 τρόποι υπάρχουν να δουλέψει η ΜΑΚΕΔΝΟΣ ΑΕ ως Δημοτική Επιχείρηση. Ο 1ος είναι να εντατικοποιήσει την εργασία των υπαλλήλων, ώστε να βγάλει σε ανταγωνιστική τιμή τα προϊόντα της (αδρανή υλικά κτλ.), καθώς αυτά θα διατεθούν με όρους ελεύθερης αγοράς. Κανένα κέρδος για τον λαό. Ο 2ος τρόπος είναι να εφαρμόσει ο Δήμος «κοινωνική» πολιτική. «Μεγάλοι μισθοί», κανονικό ωράριο κτλ. Που θα οδηγήσει αυτό; Να είναι ακριβά τα προϊόντα, να μην πουλά κι έτσι να χρεώνεται. Πάλι χρέη που θα πληρώσει ο λαός, όπως και αυτά που καταγράφει μέχρι σήμερα. Στα πλαίσια του καπιταλισμού δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή πολιτική στις Δημοτικές Επιχειρήσεις.
Εδώ λοιπόν παρουσιάζεται ένα δίλημμα 2 αντιλαϊκών προτάσεων που παρουσιάζονται και ως μονόδρομος. Ζητάνε από τον κόσμο να επιλέξει τη μία ή την άλλη εκδοχή. Καμία εκδοχή δεν ωφελεί το λαό.
Μόνο στα πλαίσια μιας λαϊκής οικονομίας, ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης, όπου τα λατομεία, τα αδρανή υλικά, ο ορυκτός πλούτος (όπως για παράδειγμα ο λιγνίτης της Δυτικής Μακεδονίας ή το σιδηρονικέλιο της Ιεροπηγής), θα αποτελούν κοινωνική κρατική ιδιοκτησία, μπορεί να πραγματοποιείται η αξιοποίησή τους με γνώμονα την πραγματική ανάπτυξη της οικονομίας σε όφελος του λαού.
Θα μπορεί να εξασφαλίσει την ασφάλεια των εργαζομένων του κλάδου, καθώς δεν είναι λίγα τα εργατικά ατυχήματα που έχουν γίνει στα λατομεία τα τελευταία χρόνια. Να παίρνει υπόψη τη βαριά δουλειά των εργαζομένων στην εξόρυξη, να πάρει μέτρα για τη μείωση του ωραρίου εργασίας, περισσότερο χρόνο ανάπαυσης και διακοπών, μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, που θα αντιστοιχούν και στον κοινωνικό ρόλο της εργασίας του συγκεκριμένου κλάδου. Μόνο τότε ο πλούτος που παράγουν οι εργαζόμενοι θα έχει σκοπό την ικανοποίηση των διευρυμένων αναγκών ολόκληρης της κοινωνίας και όχι τα συμφέροντα μιας χούφτας παράσιτων της πλουτοκρατίας.
Κατεύθυνση βέβαια που βρίσκεται στον αντίποδα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που ευνοεί τη ληστρική εκμετάλλευση του πλούτου της πόλης μας, της χώρας ολόκληρης, για τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας των διαφόρων επιχειρηματικών ομίλων.
Από αυτή την άποψη η Λαϊκή Συσπείρωση Καστοριάς ψήφισε παρόν και δεν έδωσε τη συγκατάθεση της σε καμία από τις δύο αυτές προτάσεις. Θα παλέψει να δείξει αυτό τον άλλο δρόμο στους εργαζόμενους, στον λαό της Καστοριάς.
5/3/2021
