Αντίθετα με τους νόμους της Φύσης, που καθορίζουν τον κύκλο των τεσσάρων εποχών με νομοτελειακή ακρίβεια, φέτος ήρθαν οι νόμοι των ανθρώπων να εκτροχιάσουν το τρένο του χρόνου και να ξεκληρίσουν τον ανθό του έθνους, πριν ακόμα αυτός ανθίσει….
Ακριβώς την πρώτη ημέρα της Άνοιξης…
Ήταν 11.20 εκείνο το καταραμένο βράδυ της Τρίτης προς Τετάρτη, όταν μια λάμψη μέσα στην νύχτα των Τεμπών, βύθισε στο σκοτάδι του πένθους ολόκληρη τη χώρα!
Πόσο τραγικά επαληθεύονται οι στίχοι εκείνου του τραγουδιού που έλεγαν κάποτε:
Σκέφτηκες άραγε ποτές
Σ’ ένα σταθμό σ’ ένα εξπρές
Πόσοι καημοί πόσες χαρές
Πόσες λαχτάρες
…………………………………………
Σκέφτηκες άραγε ποτές
‘Ολες αυτές τις διαδρομές
Σε ποιο σταθμό ήσουνα χθες
Σε ποιο βαγόνι
Σ’ ένα εξπρές είσαι κι εσύ
Που τρέχει πάνω στη ζωή
Κι όλο μαζεύει η γραμμή
Όλο τελειώνει….
Μόνο που η «γραμμή» τόσων νέων ανθρώπων, που χάθηκαν τόσο άδικα, είχε μακρύ ορίζοντα ακόμα… Και πολλές διαδρομές να διανύσει….
Αν δεν βρισκόταν ο «λάθος» άνθρωπος στην λάθος θέση: Ο λάθος σταθμάρχης που δεν άλλαξε τις ράγες. Ο λάθος επιθεωρητής που έβαλε σε λάθος βάρδια τον άπειρο σταθμάρχη. Ο λάθος βουλευτής που τον διόρισε σταθμάρχη στα εξήντα του! Ο λάθος υπουργός που υπέγραψε τον διορισμό και πάει λέγοντας…..
Έπρεπε δηλ. να γίνει το «λάθος» για να αποκαλυφθεί το έωλο σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας και να αντιληφθούν οι πολίτες ότι επί τόσα χρόνια μόνο από τύχη δεν θρηνήσαμε θύματα. Ενώ οι πολιτικοί «παραμύθιαζαν» τον κόσμο μ’ ένα σωρό ψέματα, ακόμα κι όταν υπήρχαν περιστατικά που προϊδέαζαν και τους πιο αδαείς ότι «κάτι σάπιο υπάρχει εις το βασίλειο της Δανιμαρκίας»!
Και όπως συνήθως συμβαίνει σ’ αυτό τον τόπο, αμέσως μετά από κάθε εθνική τραγωδία, συστήνεται και μια επιτροπή για να εξετάσει τα αίτια της καταστροφής. Αλλά το πόρισμα που θα βγει μετά από καιρό, θυμίζει χρησμό της αρχαίας Πυθίας, με πολλά «ήξεις – αφήξεις» και «ναι μεν αλλά»….
Τα υπόλοιπα θα τα αναλάβουν οι «Πορτοσάλτε» των τηλεδικαστηρίων, για να κατευθύνουν την κοινή γνώμη όσο πιο μακριά γίνεται από τους πραγματικούς υπεύθυνους της τραγωδίας.
Και μόνο εκείνη η «ολόμαυρη ράχη» των Τεμπών θα μείνει σαν μαύρη κηλίδα στην μνήμη των επιζώντων από αυτή την φοβερή τραγωδία.
Εκεί που για φέτος η ‘Ανοιξη δεν θα περάσει πάνω στο ανθοστόλιστο άρμα της.
‘Ισως και να μη περάσει ποτέ πια….
