Η επανακυκλοφορία του καραβιού και η δημιουργία εξωτερικού γυμναστηρίου με σταθερά όργανα στον παραλίμνιο χώρο είναι δύο αξιομνημόνευτες δράσεις της Δημοτικής Αρχής που υλοποιήθηκαν πρόσφατα και αξίζει να επαινεθούν. Αξιόλογη και επιτυχημένη ήταν επίσης και η διοργάνωση της αθλητικής εκδήλωσης Run Greece που έφερε αρκετούς επισκέπτες στην πόλη από τις όμορες περιοχές
Τι βλέπουν όμως οι επισκέπτες της πόλης που κατά κανόνα περνούν το χρόνο τους στο παραλίμνιο μέτωπο; Βλέπουν ένα δημόσιο χώρο στάθμευσης μπροστά στην έδρα της Αντιπεριφέρειας(!) σε άθλια κατάσταση. Βλέπουν τις πεζοδρομιακές ζώνες μεταξύ των χώρων στάθμευσης των αυτοκινήτων να μην είναι πλακοστρωμένες και μια λίμνη βρώμικου νερού στο κάτω μέρος του χώρου στάθμευσης που από το πέρασμα των αυτοκινήτων δημιουργήθηκε ένας μικρός βούρκος στον παρακείμενο χλοοτάπητα μεταξύ λίμνης και πάρκινγκ. Βλέπουν επίσης μια βρώμικη λίμνη γεμάτη ξεβρασμένα χόρτα στις απάνεμες γωνιές της νότιας παραλίας, μπροστά από τα καφέ και τα εστιατόρια! Βλέπουν στον κατά τα άλλα περιποιημένο παραλίμνιο χλοοτάπητα της Λεωφόρου των Κύκνων τον ξύλινο φράχτη γκρεμισμένο σε πολλά σημεία και σε άλλα τόσα ξεβρασμένα καλάμια, χόρτα και σκουπίδια.
Είναι δυνατόν αυτή η γενναιόδωρα προικισμένη από τη φύση πόλη να προσφέρει σε ντόπιους και σε ξένους επισκέπτες εικόνες που παραπέμπουν σε αισθητική φτώχεια; Είναι δυνατόν μια εμπορικά εξωστρεφής όσο καμιά άλλη ελληνική πόλη, της οποίας οι κάτοικοι ταξιδεύουν, επί αιώνες, επαγγελματικά σε ολόκληρο τον κόσμο να δίνει τέτοιες εικόνες αισθητικής μιζέριας; Δεν τα βλέπουν αυτά οι πολυταξιδεμένοι τοπικοί άρχοντες ή τους λείπουν οι ιδέες; Τι κόστος έχει το στρώσιμο με πλάκες των διαζωμάτων μεταξύ των χώρων στάθμευσης και πόσο κοστίζει η εγκατάσταση ενός σωλήνα πέντε μέτρων που θα διοχετεύει τα λιμνάζοντα νερά στη λίμνη; Και αν κάποιος ισχυρισθεί ότι η στάθμη της λίμνης στο σημείο αυτό είναι υψηλή και δεν μπορεί να κατασκευασθεί κάτι τέτοιο λόγω παλινδρόμησης του νερού της λίμνης, γιατί η υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου δεν μπορεί με μια ευτελούς αξίας αντλία πετρελαίου να αντλεί κατά διαστήματα τα στάσιμα νερά; Δεν μπορεί η υπηρεσία καθαριότητας και πρασίνου του Δήμου να επισκευάσει ή να αντικαταστήσει τον ξύλινο φράχτη στα σημεία που χρειάζεται επιδιόρθωση; Δεν μπορεί η υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου να βγάζει από τη λίμνη με απόχες τα βρώμικα χόρτα και τα πλαστικά σκουπίδια που ξεβράζονται στις γωνιές της νότιας παραλίας που είναι η βιτρίνα της πόλης; Αν δεν μπορούν οι εργάτες του Δήμου να το κάνουν, ας το αναθέσουν σε κάποιον ιδιώτη που θα εξοπλίσει μια βάρκα με δίχτυ συγκέντρωσης σκουπιδιών. Βέβαια το ορθό είναι να διαθέτει η υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου μια τέτοια βάρκα! Μήπως επίσης πρέπει να απομακρυνθεί από τη λίμνη ή να αντικατασταθεί η ευρισκόμενη σε άθλια κατάσταση πλωτή πλατφόρμα ξεκούρασης των κύκνων, παλιά δωρεά των Φίλων Περιβάλλοντος; Πέρα από όλα αυτά, μήπως έπρεπε να ξεκινήσει η συζήτηση για την εγκατάσταση ενός ενιαίου τύπου κιγκλιδώματος στη νότια παραλία (από το πάρκινγκ μέχρι το Σταυρό) ώστε να μην επιβάλλει ο κάθε μαγαζάτορας την αισθητική του; Δεν θυμάμαι ποιος είπε πως τα δημόσια πρόσωπα για να κάνουν σωστά τη δουλειά τους πρέπει να έχουν δει τις βιτρίνες του εξωτερικού. Κατά ένα μέρος είναι σωστό αλλά όχι αρκετό. Δεν φτάνει να βλέπεις. Χρειάζεται και να μπορείς να αξιολογείς και να υλοποιείς αυτά που βλέπεις! Το αίσθημα της αισθητικής βιώνεται και μπορεί να γίνει κτήμα από τον καθένα αν το θελήσει. Πρέπει όμως να το θελήσει!
Έρχομαι τώρα στο πνευματικό σκοτάδι. Η Καστοριά είναι η μοναδική ή έστω μια από τις λίγες πόλεις στην Ελλάδα που δεν διαθέτει Πνευματικό Κέντρο. Ένα χώρο δηλαδή στον οποίο να διοργανώνονται πνευματικές εκδηλώσεις. Για πολλά χρόνια δεν διέθετε επίσης κινηματογράφο! Ευτυχώς, τελευταία δραστήριοι συμπολίτες μας δραστηριοποιήθηκαν και η πόλη διαθέτει πλέον και κινηματογράφους και μάλιστα και έναν θερινό! Καμία συζήτηση δεν γίνεται όμως για την κατασκευή Πνευματικού Κέντρου (εκτός και εάν μου διαφεύγει). Συνεπώς δεν υπάρχει αίθουσα στην πόλη για τη διοργάνωση κάποιας πνευματικής εκδήλωσης, όπως παρουσίαση βιβλίου, διάλεξης, κ.λ.π. Η αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου και το κτήριο του Δήμου δεν είναι κατάλληλα για το σκοπό αυτό. Εκτός αυτού διαβάστε τι βίωσα το τελευταίο διάστημα που απευθύνθηκα στον Δήμο και ζήτησα την αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου για να παρουσιάσω το νέο μου βιβλίο. Μου ελέχθη ότι μπορώ να παρουσιάσω το βιβλίο μου, αλλά απαγορεύεται η πώληση βιβλίων μέσα στην αίθουσα, διότι εντός αυτής απαγορεύεται κάθε εμπορική δραστηριότητα! Όταν εξήγησα στους αρμόδιους υπαλλήλους ότι σκοπός της εκδήλωσης είναι η παρουσίαση πνευματικού έργου και όχι η εμπορική δραστηριότητα μου αντέτειναν ότι υπάρχει σχετική απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου! Να σημειωθεί ότι στο παρελθόν, με άλλες Δημοτικές Αρχές, είχα παρουσιάσει στην ίδια αίθουσα δύο βιβλία μου, χωρίς πρόβλημα! Κάθε εμπόδιο σε καλό λέει ο λαός! Μετά από αυτό μίλησα με τους αρμόδιους του Πανεπιστημίου της Πόλης και η παρουσίαση θα γίνει στο Αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου. Η Σχολή Οικονομικών Επιστημών και το Τμήμα Οικονομικών Σπουδών που εδρεύει στην πόλη μας αγκάλιασαν ευτυχώς το αίτημά μου με θέρμη! Το πρόβλημα που αντιμετώπισα εγώ, το αντιμετωπίζουν προφανώς και άλλοι συμπολίτες, αλλά ίσως επιλέγουν να μην το δημοσιοποιήσουν. Όμως, οι κοινωνίες δεν πάνε μπροστά με καλά κρυμμένα μυστικά! Η πρόοδος είναι συνυφασμένη με τη γνώση, την έμπνευση, την εργατικότητα, τον ειλικρινή διάλογο, το σεβασμό των ιδεών, τη συναίνεση, τη διαφάνεια και την αξιοκρατία.
*Ο Ανδρέας Μήλιος είναι διδάκτωρ του πανεπιστημίου της Φρανκφούρτης, οικονομολόγος και συγγραφέας. Το τελευταίο του βιβλίο με τίτλο «Εθνική εικόνα και οικονομική ανάπτυξη» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ».
