Δεν υπάρχει δήμαρχος και Δημοτική Αρχή που πέρασε τα τελευταία είκοσι χρόνια από τον Δήμο της Καστοριάς και δεν ευχήθηκε ότι επί των ημερών του θα κατασκευάζονταν το πολυπόθητο Πολιτιστικό Κέντρο.
Αλλά και δεν… καταράστηκε την ώρα και την στιγμή που το ευχήθηκε, όταν αποχωρούσε!
Η τελευταία πράξη αυτής της φαρσοκωμωδίας παίχθηκε την π. εβδομάδα στο τελευταίο (κυριολεκτικά) Δημοτικό Συμβούλιο Καστοριάς, με την παρούσα σύνθεση, όπου ουσιαστικά έγινε, παρουσία των εκπροσώπων της Εγνατίας α.ε., μια ενημέρωση για την μέχρι τώρα πορεία του έργου. Από την στιγμή που υπογράφηκε η προγραμματική σύμβαση του Δήμου με την συγκεκριμένη εταιρεία.
Το πρώτο πράγμα που τέθηκε ως αιτιολογία για την χρονοκαθυστέρηση, είναι ότι δεν έχει εγκριθεί ακόμα η νομιμότητα της σύμβασης με την Εγνατία α.ε. από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση. Και κατά συνέπεια η αποδέσμευση των χρημάτων της κληρονομιάς Παπαλαζάρου για την κατασκευή του Πολιτιστικού Κέντρου.
Μα, αν χρειάστηκε να σπαταλήσουμε πέντε χρόνια, μόνο και μόνο για να… ξεκινήσουν οι διαδικασίες ενεργοποίησης της διαθήκης, φανταστείτε πόσα άλλα απαιτούνται για να ολοκληρωθεί το Κέντρο!
Και για να βάλουμε τα πράγματα στην θέση τους: Η Εγνατία α.ε. δεν είναι η κατασκευάστρια εταιρεία του έργου. Απλά θα αναλάβει με την “τεχνογνωσία και το ειδικευμένο προσωπικό που διαθέτει” να προκηρύξει τον διαγωνισμό και να διερευνήσει την δυνατότητα χρηματοδότησής του από το ελληνικό δημόσιο.
Γιατί, κακά τα ψέματα, με το 1.200.000 ευρώ της κληρονομιάς ούτε “σκελετό” δεν κάνεις!
Περισσότερο σιβυλλική όμως ήταν η απάντηση της εκπροσώπου της εταιρείας, όταν ρωτήθηκε αν φτάνουν τα λεφτά της κληρονομιάς Παπαλαζάρου, για την ολοκλήρωση του Κέντρου:
“Αυτή την στιγμή δεν έχουμε καθόλου μελέτες.
Με μια πρώτη ανάγνωση και με μια μεγάλη έκπτωση που δίνεται στις μελέτες, θεωρούμε ότι ίσως το ποσό αυτό είναι αρκετό για την κατασκευή του Κέντρου”, δήλωσε η κ. Καραρήγα.
Και επειδή αντιλήφθηκε έγκαιρα το “φάουλ” που έκανε, έσπευσε να συμπληρώσει:”Εκτός των άλλων η Εγνατία Μελετητική έχει την δυνατότητα χρηματοδότησης (;) για την κατασκευή. Άρα θα πάμε σ΄ ένα σύμμεικτο σχήμα, όπου εκτός από τα χρήματα του κληροδοτήματος θα πρέπει να υπάρξει και χρηματοδότηση από το ελληνικό δημόσιο”!
Τόμπολααα!!!
Εκεί ακριβώς βρίσκεται το ρεζουμέ της υπόθεσης: Ο Δήμος ανίκανος να αναλάβει την εκτέλεση ενός τέτοιου έργου με χαμηλότοκη χρηματοδότηση από διάφορες πηγές, καταφεύγει σε μια εταιρεία του δημοσίου, που λειτουργεί με ιδιωτικά κριτήρια και σε λίγο καιρό θα παραχωρηθεί κι αυτή σε ιδιώτες από το ΤΑΙΠΕΔ!
Αλλά μαζί μ΄ αυτή, θα παραχωρήσουν και “κομμάτια” του Δήμου, με βασικές λειτουργίες του, μετά την “σαλαμοποίηση” που μόλις τώρα άρχισε…
