Ο Επίσκοπος Συμεών, στην αντιφώνησή του, εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του προς τα πρόσωπα τα οποία έχουν διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στη ζωή του, «να με συγχωρήσουν, που δεν θα κάνω καμία ονομαστική αναφορά εδώ». Άλλωστε, όπως τόνισε, «θα ήταν άδικο στους ευεργέτες μου να συμπεριλάβω μόνον όσους με αγάπησαν και με αγαπούν. Θα έπρεπε να αναφέρω και αυτούς που ηθελημένα ή άθελά τους με πίκραναν, με πλήγωσαν ή και με έβλαψαν. Διότι και αυτοί είναι ευεργέτες μου. Φίλοι και εχθροί άπαντες ευεργέτες μου. Τους ευγνωμονώ όλους, ζητώ τη συγχώρηση όλων και προσεύχομαι στον Θεό μας όλοι να έχουμε μετάνοια και όλοι μαζί να βρεθούμε στην Βασιλεία Του». Επ’ αυτού, πρόσθεσε: «Ευεργέτες μου και αυτοί οι αδελφοί μου, που στο διάβα της ζωής μου πληγώθηκαν, σκανδαλίστηκαν, αδικήθηκαν, στενοχωρήθηκαν ή και υπέφεραν από δικές μου αστοχίες, αμαρτίες, λάθη, πάθη, αδυναμίες. Και παρά ταύτα έχουν δείξει μεγαλοσύνη, μεγαλοκαρδία, μακροθυμία, υπομονή, συγχωρητικότητα και κατανόηση. Τους ευχαριστώ και τους ζητώ δημόσια συγγνώμη και εύχομαι Κύριος ο Θεός να ευλογεί πλούσια όλο τους το είναι».
Μάλιστα, υπογράμμισε ότι «Δεν υπάρχει τίποτα στη ζωή μου που να μην κρύβει ένα λόγο της αγάπης του Θεού. Δεν υπήρχε τίποτα, που πίσω του να μην βρίσκεται Εκείνος, η όντως Αγάπη, η Οδός και η Αλήθεια και η Ζωή».
Ωστόσο, ιδιαίτερη ήταν η στιγμή που εστράφη προς τον Προκαθήμενο της Ελλαδικής Εκκλησίας, «στον Πατέρα μου, στον Ευεργέτη μου, στον δικό μου άνθρωπο, στον άγγελό μου», όπως χαρακτηριστικά σημείωσε, για να αναφέρει εν συνεχεία ότι «Ευγνωμονώ τον Θεό για όλα αυτά που ζω κοντά Σας, Μακαριώτατε, από εκείνη την ημέρα. Θυμάστε, ήλθα κοντά Σας με λιωμένα από την ταλαιπωρία ράσα, και σήμερα θα μου φορέσετε τον αρχιερατικό σάκο». Σε αυτό το σημείο του λόγου του, με φόρτιση συναισθηματική, τόνισε: «Είστε ο Αρχιεπίσκοπος που γνωρίζει… που ξέρει… Ξέρει πολύ καλά τι, ποιος, πότε, πού, γιατί… Αγαπάτε όντως τους πάντες. Αγαπάτε, όμως, τον φίλο ως φίλο και τον εχθρό ως εχθρό…». Και επεσήμανε: «Μακαριώτατε Πατέρα μου, η αποδοχή της προτάσεως Σας από την Σεπτή Ιεραρχία της Εκκλησίας μας ανοίγει από σήμερα μια νέα σελίδα στην ζωή μου. Ενώπιον αυτής της υπό του Θεού προσκλήσεως, Σας ικετεύω και σας παρακαλώ: Συνεχίσετε με υπομονή και με επιείκεια να με οικοδομείτε και να με οικονομείτε. Συνεχίσετε να μου επιτρέπετε να μαθητεύω στον λόγο σας, στα έργα σας, στο μυστήριο της σιωπής σας, στα οράματά σας. Συνεχίσετε να αφήνετε κάποιες χαραμάδες της αγιασμένης ζωής σας αφύλαχτες, για να μπορώ, όπως τώρα, να μαρτυρώ και να υπογράφω με το αίμα της καρδιάς μου, το πώς συμπάσχετε με τον αδικημένο, με τον αδύνατο, το πώς συνδράμετε ώστε νέα πτωχά παιδιά να βρίσκουν στήριγμα στη ζωή, στο πόσο υποφέρετε από τον πόνο του κάθε ανθρώπου, πώς συμπαραστέκεστε στο πένθος τους, στην ασθένειά τους, στη δοκιμασία τους.
Μη μου στερήσετε τη δυνατότητα να γνωρίζω μερικά μόνο από αυτά τα αμέτρητα, που κάνετε πολλές φορές μέσα στη νύχτα, στα κρυφά, μακριά από τη δημοσιότητα, από αγάπη και με αγάπη για τον κάθε άνθρωπο χωρίς διακρίσεις, χωρίς προκαταλήψεις, χωρίς ενδοιασμούς. Η διακονία μου ως δικού Σας Βοηθού Επισκόπου παρακαλώ τον Θεό να είναι μια συνεχής μαθητεία μου κοντά Σας».
Πηγή: ant1news.gr
