Όταν ο πολίτης της Καστοριάς ακούει εδώ και σαράντα χρόνια, από πολιτικά χείλη, για τρένα και συρμούς αλλά δεν βλέπει ούτε… ράγα.
Όταν η περιβόητη “διεθνοποίηση” του αεροδρομίου “Αριστοτέλης” ισχύει μόνο μια φορά το χρόνο, για μια πτήση τσάρτερ πριν από κάθε έκθεση γούνας.
Όταν όλα τα μεγάλα έργα υποδομής του νομού (φράγμα Νεστορίου κλπ) έχουν εγκαταλειφθεί, μετά από χρόνια καχεξία, κυριολεκτικά στην τύχη τους.
Πόσο αδικαιολόγητη μπορεί να θεωρηθεί η έμφυτη καχυποψία του μέσου πολίτη, για τις πρόσφατες εξαγγελίες της κυβερνητικής βουλευτού Ολυμπίας Τελιγιορίδου, που αφορούν την σιδηροδρομική σύνδεση της Καστοριάς με τα εθνικά και διευρωπαϊκά δίκτυα και την αναβάθμιση του αεροδρομίου σε κέντρο διαμετακομιστικού εμπορίου;
Χωρίς αυτά να συνδέονται υποχρεωτικά με τις αντίστοιχες εξαγγελίες της καστοριανής υφυπουργού, για το αστυνομικό μέγαρο και την ανακατασκευή του οθωμανικού στρατώνα σε εκθεσιακό κέντρο.
Όμως εδώ τα πράγματα αποκτούν μια ιδιαίτερη διάσταση, αφού η υπόθεση του τρένου έχει στοιχειώσει πλέον στην συνείδηση του κόσμου και αρχίζει να κυκλοφορεί ως… ανέκδοτο στην καστοριανή πιάτσα.
Κατ΄ αρχάς, σύμφωνα με τους σχεδιασμούς του υπουργείου, η σιδηροδρομική σύνδεση της Καστοριάς θα γίνει με την γραμμή Θεσσαλονίκης – Φλώρινας – Πόγραδετς, μέσω Κρυσταλοπηγής. Όπου θα προβλεφθεί μια παράκαμψη, σαν “απόφυση” με κατεύθυνση την Καστοριά.
Ενώ το λογικό θα ήταν η σύνδεση να γίνει με το δίκτυο της ενδοχώρας, που θα ξεκινάει από την Αθήνα και θα έχει παράλληλη πορεία με τον οδικό άξονα Ε65 της Κεντρικής Ελλάδας.
Στην συνέχεια θα μπορούσε να συναντήσει το παράλληλο με την Εγνατία δίκτυο, κάπου έξω από το Γρεβενά. Και ακολουθώντας την πορεία του κάθετου άξονα να φθάσει στην Κρυσταλλοπηγή διαπερνώντας κάθετα την Καστοριά.
Αν επικρατήσει το πρώτο σενάριο, σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό, το πιθανότερο είναι η γραμμή της Καστοριάς γρήγορα να ατονήσει και να καταστεί μια ακόμα “άγονη” γραμμή που θα περιπέσει σε αχρηστία!
Διότι ποιος νοήμων επιβάτης θα θελήσει να ταξιδέψει από Θεσσαλονίκη προς Καστοριά μέσω… Κρυσταλλοπηγής, χωρίς να υπολογίσει την ημερήσια ταλαιπωρία που θα υποστεί, σε κάποιο άβολο βαγόνι τρένου.
Και ερχόμαστε τώρα στην αναβάθμιση του αεροδρομίου “Αριστοτέλης” του Άργους Ορεστικού, που προοριζεται να γίνει κέντρο διαμετακομιστικού εμπορίου, συνδυάζοντας πτήσεις kargo και εμπορευματικό σταθμό τρένου.
Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει πρώτα να εκπονηθεί μελέτη βιωσιμότητας, που θα εξετάζει όλες τις παραμέτρους και προπαντός την πιθανότητα αποτυχίας του όλου εγχειρήματος.
Διότι οι Ευρωπαίοι, που έχουν “καεί στο γάλα, φυσάνε και στο γιαούρτι” όταν πρόκειται να χρηματοδοτήσουν έργα στην Ελλάδα!
Για να δημιουργηθεί κάπου κέντρο διαμετακομιστικού εμπορίου, θα πρέπει να υπάρξει παραγωγική βάση, με εξαγώγιμα προϊόντα. Ή να βρίσκεται στο επίκεντρο μια ευρύτερης περιοχής, που θα συγκεντρώσει τα παραγόμενα αγαθά, για να τα εξάγει σε χώρες με υψηλότερο βιοτικό επίπεδο από την ίδια.
Εδώ η περιοχή μια γούνα είχε κι αυτή κοντεύει να γίνει είδος προς εξφάνιση…
Αλλά και οι αγορές των Δυτικών Βαλκανίων, στις οποίες θα απευθύνεται, πόρρω απέχουν από τις λαϊκές του Άργους και της Καστοριάς πριν από κάθε περίοδο νηστείας!
Από την άλλη δύσκολα γίνεται αντιληπτό, γιατί η σιδηροδορμική σύνδεση της Μακεδονίας – Θράκης με την Αλβανία γίνεται μέσω Φλώρινας και όχι μέσω…. Κοζάνης. Αφού στο νέο σχεδιασμό προβλέπεται γραμμή από Κοζάνη μέχρι το λιμάνι της Ηγουμενίτσας, η οποία θα συναντάει το δίκτυο της Κεντρικής Ελλάδας, κάπου στο ύψος του κάθετουο άξονα της Εγνατία προς Καστοριά – Κρυσταλλοπηγή.
Όπερ έδει δείξαι…
