Οι πρόσφατες εξελίξεις στο θέμα της πώλησης της ΔΕΗ, που προκάλεσαν πολιτικό σεισμό μικρού εστιακού βάθους στη Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, ανέδειξαν την βαθειά κρίση προσανατολισμού, που επέφερε η ανερμάτιστη πολιτική του περιφερειάρχη Θ. Καρυπίδη, με τις γνωστές παλινωδίες περί παραίτησης του ιδίου και της ομάδας του, σε περίπτωση ψήφισης από την Βουλή του σχετικού νομοσχεδίου.
Αντί αυτού, είχαμε τις παραιτήσεις περιφερειακών συμβούλων και υποψηφίων με τον συνδυασμό του περιφερειάρχη, καθώς επίσης και του εκτελεστικού γραμματέα της Περιφέρειας Π. Αργυριάδη που ήταν επιλογή του Θ. Καρυπίδη.
Ακολούθησε μια χιονοστιβάδα δηλώσεων, από τους εντός των τειχών, που έβαλαν στο στόχαστρο τον περιφερειάρχη και αποκάλυψαν το μέγεθος της κρίσης που μαστίζει την ηγετική ομάδα της Περιφέρειας.
Παράλληλα όμως αποκάλυψαν και την κατεύθυνση που θα κινηθεί από εδώ και στο εξής η περιφερειακή αρχή, κάτω από το βάρος της ψήφισης του νομοσχεδίου, για τη πώληση των μονάδων της ΔΕΗ, την οποία δεν αρνήθηκαν ούτε οι κυβερνητικοί βουλευτές της Κοζάνης!
Ενώ ο περιφερειάρχης έσπευσε να αναθεωρήσει τις αρχικές του θέσεις περί παραίτησης και να την μεταθέσει στο απότερο μέλλον όταν… βρεθεί αγοραστής των μονάδων!
Μ΄ αυτό γίνεται προφανές ότι ο Θ. Καρυπίδης θα επιχειρήσει να “αγοράσει” πολιτικό χρόνο μέχρι τις εκλογές και να διατηρήσει μια αξιοπρεπή συνοχή στην ομάδα του, η οποία στροβιλίζεται ήδη στην δίνη μιας φυγόκεντρης τάσης.
Όμως αν το πρόβλημα είναι για τον ίδιο η διατήρηση πάση θυσία στην καρέκλα της εξουσίας, για την Περιφέρεια Δυτ. Μακεδονίας και ειδικότερα για την Π. Ε. της Καστοριάς, το πρόβλημα είναι η παρατεταμένη ακυβερνησία που θα ακολουθήσει, από μια παραπαίουσα περιφερειακή αρχή που αμφισβητείται και από τον… ευατό της!
Κατά γενική ομολογία, η τετραετία που διανύουμε ήταν η πιο αντιπαραγωγική από άποψη έργων και η πιο ομιχλώδης από άποψη στρατηγικής, που οδήγησαν μεγάλα τμήματα της Περιφέρειας στην παρακμή και εξαθλίωση των κατοίκων της.
Πρώτη στην κατάταξη η Καστοριά, που αυτό τον καιρό γνωρίζει την μεγαλύτερη μετανάστευση στην ιστορία της, με τον πληθυσμό στον αστικό ιστό της πόλης, να υπολογίζεται κάτω από τους 10.000 κατοίκους!
Κι αυτό είναι απόρροια της υψηλής ανεργίας, κυρίως των νέων, που αναγκάζονται να μεταναστεύσουν για καλύτερη τύχη μακριά από τον τόπο τους.
Διότι μετά τον ιδιωτικό τομέα που έχει καταρρεύσει και ο δημόσιος τομέας των δημοσίων δαπανών έχει παραλύσει, από την ανικανότητα της τοπικής αυτοδιοίκησης να προχωρήσει στην προκήρυξη έργων που θα προσφέρουν θέσεις εργασίας.
Μετά το φράγμα του Νεστορίου που έχει σταματήσει και ο αγωγός ΤΑΡ αποδείχθηκε αναξιόπιστος στις εξαγγελίες του, για εκατοντάδες θέσεις εργασίας.
Αλλά και τα έργα της Βιώσιμης Αστικής Ανάπτυξης και του αγωγού ύδρευσης στην Καστοριά, έχουν “βραχυκυκλώσει” στα γρανάζια της Διαχειριστικής Αρχής της Περιφέρειας και δεν λένε να “κουνήσουν”…
Ειδικά τώρα που θα μείνει ουσιαστικά ακέφαλη η Περιφέρεια και η προσπάθεια του μηχανισμού θα εστιάσει στην προεκλογική ρουσφετολογία…
