Το βιβλίο του καθηγητή κ. Πάνου Τσολάκη “Σελίδες Μνήμης” που κυκλοφόρησε το έτος 2005 είναι βιογραφικό και αναφέρεται στον πατέρα του συγγραφέα Γρηγόρη Τσολάκη, ο οποίος υπήρξε πιλότος της Πολεμικής Αεροπορίας, με πλούσια δράση στα ταραγμένα χρόνια της 10ετίας του 1940.
Είναι γραμμένο με τη μορφή της προσωπικής αφήγησης, όπως ακριβώς διηγούνταν ο ίδιος ο πρωταγωνιστής κατά καιρούς τα διάφορα γεγονότα στον συγγραφέα.
Επίσης στοιχεία αντλήθηκαν από το οικογενειακό αρχείο, που είναι πλούσιο σε έγγραφα και φωτογραφικό υλικό, ώστε να παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον ο συνδυασμός όλων αυτών.
Στο βιβλίο περιλαμβάνονται δέκα κεφάλαια, που αναφέρονται στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα, με ιδιαίτερη έμφαση στην δεκαετία του 1940.
Οι τόποι δράσης είναι κυρίως η Καστοριά, η Κρήτη και η Θεσσαλονίκη.
Η περίοδος αυτή είναι η πιο πυκνή σε ιστορικά γεγονότα διότι περιλαμβάνει κινήματα, δικτατορίες, πολέμους και εμφύλιες διαμάχες.
Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου ο αναγνώστης μπορεί να ανατρέξει σ΄ όλα εκείνα τα γεγονότα που σημάδεψαν την ιστορία του τόπου μας. Με ιδιαίτερη έμφαση στα χρόνια του εθνικού διχασμού, όπου πολλοί άνθρωποι ξεκίνησαν από το ίδιο μετερίζι και βρέθηκαν να πολεμάει ο ένας τον άλλον από αντίπαλα στρατόπεδα!
Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα αφηγείται ο Γρηγόρης Τσολάκης στις σελίδα 35 του βιβλίου από την Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών της Σύρου, όπου μεταξύ άλλων αναφέρει:
“Οι καλύτεροι φίλοι μου στη σχολή ήταν ο συμμαθητής μου στο Γυμνάσιο Αχιλλέας Παπαϊωάννου από την Καλή Βρύση Νεστορίου και ο μετέπειτα δημοσιογράφος Δημήτρης Γιαννούσης. Εκπαιδευτής μας ήταν ο Γιώργης Γιαννούλης από το Επταχώρι της Καστοριάς, ένα ιδιαίτερα προικισμένο άτομο, που είχε τελειώσει την Νομική Σχολή της Αθήνας και εργάζονταν στο γραφείο του Φίλιππου Δραγούμη, βουλευτή Φλώρινας και επανειλημμένα υπουργού.
Ποιός θα μπορούσε να φανταστεί ότι μετά από τους κοινούς αγώνες μας στον πόλεμο της Αλβανίας θα βρισκόμασταν στον εμφύλιο με τον Παπαϊωάννου και τον Γιαννούλη σε αντίπαλα στρατόπεδα.
Εγώ στον Εθνικό στρατό και αυτοί στον ΕΛ.ΑΣ. Ο πρώτος ως διοικητής ταξιαρχίας και ο δεύτερος ως αρχηγός των τμημάτων του Γράμμου. Τον Γιαννούλη δυστυχώς, τον σκότωσαν οι δικοί του τον Αύγουστο του 1948, άγνωστο για ποιόν ακριβώς λόγο”.
